صبح امید

پسری در خانه خیلی شلوغ‌کاری کرده بود.


همه‌ی اوضاع را به هم ریخته بود.


وقتی پدر وارد شد، مادر شکایت او را به پدرش کرد.


پدر که خستگی و ناراحتی بیرون را هم داشت، شلاق را برداشت.


پسر دید امروز اوضاع خیلی بی‌ریخت است، همه‌ی درها هم بسته است، وقتی پدر شلاق را بالا برد، پسر دید کجا فرار کند؟ راه فراری ندارد! خودش را به سینه‌ی پدر چسباند.


شلاق هم در دست پدر شل شد و افتاد.


شما هم هر وقت دیدید اوضاع بی‌ریخت است به سوی خدا فرار کنید.


«وَ فِرُّوا إلی الله مِن الله»


هر کجا متوحش شدید راه فرار به سوی خداست.
پاسخ:خيلي قشنگ بود ممنون از حضور دوباره ات!!

سلام یعنی اگه این عبارت بخونیم دیگه غیبت نمیکنند
پاسخ:سلام عزيزم ! هرجا متوجه باشيم خدا شاهدمونه كمترگناه مي كنيم .اين ذكر هم ميخواد حضورخدارو يادآوري كنه!! درهر حال امتحانش ضرر نداره!!